«STRONG FEELINGS HAVE BEEN LOST
BEHIND THE HISTORY»
Εικαστικός: ΚΡΕΛΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Ξεκίνησε να σκιτσάρει σε χαρτί μικρές ασύμμετρες αφηρημένες μορφές από πολύ μικρή ηλικία. Στη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων δημιουργούσε σκίτσα που θύμιζαν αρχιτεκτονικές προσόψεις κτιρίων.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πολυτεχνείο, ασχολήθηκε με την σύνθετη επιφανειακή μοντελοποίηση και το φωτισμό των επιφανειών. Εκεί συνειδητοποίησε την πειθαρχία που απαιτείται για να ακολουθήσει κάποιος τα εργαλεία που του δίνει το λογισμικό αλλά και την φαντασία που επιβάλλεται στην σύνθεση των επιφανειών. Στο διάστημα αυτό εκτός από την μαθηματική προσέγγιση, μελέτησε τις καμπύλες και την κίνηση στο χώρο με μια περισσότερο αισθητική αντίληψη που γενούν τα αντικείμενα.
Έζησε και εργάστηκε στο Βερολίνο το 1996, όπου παρατήρησε την ανοικοδόμηση μιας μεγάλης περιοχής της πόλης, τη δύναμη της σύνθεσης, της πολυμορφίας της τέχνης, του χρώματος που σιγά -σιγά εισέρχονταν στο γκρίζο αστικό τοπίο. Από τότε επισκέπτεται τακτικά το Βερολίνο, μια πόλη που συνθέτει ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον που προάγει την καινοτομία στην τέχνη. Έχει σαφώς επηρεαστεί όπως λέει από τους γερμανούς εξπρεσιονιστές. To 2015 στο Βερολίνο συμμετείχε με πίνακές του σε γνωστή γκαλερί σύγχρονης τέχνης. Είναι μέλος του Ομίλου UNESCO Τέχνης, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος όπου συμμετέχει με έργα του στις εικαστικές εκθέσεις που διοργανώνει η UNESCO. Συμμετείχε για δύο έτη στο εργαστήρι Ζωγραφικής του Δήμου Χολαργού στην Αθήνα, με δάσκαλο τον γνωστό εικαστικό Κώστα Σπυριούνη.
Ο Βασίλης κινείται μεταξύ του ημι–αφηρημένου ιμπρεσιονισμού και του εξπρεσιονισμού. Ο ίδιος επιδιώκει να επανεξετάσει τα όρια της πειθαρχίας στο περίγραμμα, το υπόβαθρο και στο χρώμα εκεί όπου συγκρίνεται ή ταιριάζει με την ασυμμετρία στο χώρο. Απέδωσε την κατάσταση αυτή ως ‘’The Fabulous Disciplined Asymmetry’’.
Η παρούσα έκθεση στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας έχει τίτλο «STRONG FEELINGS HAVE BEEN LOST BEHIND THE HISTORY». Με τα έργα που εκθέτει προσπαθεί να προσεγγίσει αφρικανικές μάσκες και είδωλα που προέρχονται από πρωτόγονη τέχνη εμβαθύνοντας στα μάτια, ενώ με τις κοφτές πινελιές δίνει μια κίνηση στη μορφή θέτοντας τον παρατηρητή σε ένα προβληματισμό ως προς την παρουσία και την απουσία συναισθημάτων τα οποία έχουν χαθεί στο χρόνο και επιστρέφουν στο παρόν υπενθυμίζοντας μια ιστορία που κρύβεται πίσω από την μορφή. Άλλωστε και ο ίδιος ο χώρος της έκθεσης και του ιστορικού αυτού μεγάρου μεταφέρει μια ενέργεια και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τον επισκέπτη να αναβιώσει με την φαντασία του μορφές που μεταφέρουν ποικίλα συναισθήματα και ιστορία.